Stress en puur genot!

De afgelopen weken zijn me om mijn oren gevlogen. Momenten van stress en puur genot volgden elkaar in hoog tempo af. Op sommige momenten stond daardoor mijn hele lichaam op standje automatisch. Toch moet ik zeggen dat ik dit project een heerlijke belevenis vind. Ik heb nog nooit zo het gevoel gehad dat ik mezelf kon ontwikkelen met de hulp van anderen. Het is ook fantastisch om te zien hoe “mijn COLLEGA’S” zichzelf ontwikkelen. We stimuleren elkaar hier ook in en proberen bij iedereen het onderste uit de kan te halen. Ik weet gewoon van mezelf dat iedereen uit de groep stuk voor stuk belangrijk voor mij zijn geworden. Ik heb sommige mensen zo goed leren kennen en durf ze nu zo te vertrouwen, dat ze meer van me weten dan ik ooit had durven vertellen.
Ik kan soms niet eens beschrijven hoe gelukkig ik me voel binnen de projectgroep. We zijn één grote familie met alle problemen en hoogtepunten die je maar kan bedenken. Maar we zijn met z’n allen zo goed bezig, dat die problemen achteraf maar keitjes zijn op een geasfalteerde weg. Ik ben trots op ieder van ons!

Drie weken vol!

We zijn nu drie weken onderweg met het project en over het algemeen ben ik tevreden.
De communicatie tussen iedereen gaat goed en ook de sfeer is over het algemeen prettig.
Ik heb me de afgelopen weken vooral bezig gehouden met het overzien van het project. Ik ben aangesteld als projectleider en deze rol neem ik serieus. Vorige week merkte ik dat tijdens een vergadering de sfeer gespannen was. Ik probeerde deze sfeer om te buigen in een positief gesprek, maar dit is mij maar ten dele gelukt. Ik besloot toen bij een volgende vergadering wat meer de rol van een voorzitter op me te nemen. De eerst volgende vergadering verliep het gesprek naar mijn mening veel beter. Dit doordat iedereen nu na elkaar aan bod kwam en de sfeer daardoor rustiger was omdat iedereen rustig uit kon praten.
Vandaag (16-02-2012) heb ik met een vier mensen even apart gesproken. Ik had het gevoel dat ze net even met een been uit het project staken. Ik heb ze gevraagd hoe zij in het project stonden. Dit heb ik gedaan door eerst gewoon persoonlijk te vragen hoe het met die persoon ging en vervolgens langzaam door te steken naar mijn eigenlijke onderwerp. Ik ben persoonlijk erg blij dat ik dit gedaan heb. Voor mij zijn nu een aantal dingen duidelijker geworden. En ik hoop dat het een en ander ook voor mijn gesprekspartners duidelijker is geworden. Het was mijn eigen gevoel en ik ben blij dat mijn gevoel besproken is.
Ik merk wel dat ik rustelozer ben de afgelopen weken. Ik heb vertrouwen in het team en ik weet eigenlijk zeker dat we met een goed eindresultaat komen, maar het feit dat we het eigenlijk zonder begeleider moeten doen maakt me nerveus. Ik ben gewend aan feedback of iemand die met me mee kijkt en me corrigeert/aanvult of me even op vergeten punten wijst. Hier heb ik persoonlijk veel moeite mee. Ik wil dan ook graag met Guido een keer in gesprek. Of dit persoonlijk is of eigenlijk met de hele groep, dat maakt mij niet zo heel veel uit, maar persoonlijk vind ik het wel prettig als dit zo snel mogelijk gebeurt.